Train Puzzle：Steam 3.0.1.0

O Train Puzzle：Steam

W XIX wieku pierwsze lokomotywy kolejowe były zasilane parą wodną, zwykle wytwarzaną przez spalanie węgla. Ponieważ lokomotywy parowe zawierały jeden lub więcej silników parowych, są one czasami określane jako "silniki parowe". Lokomotywa parowa pozostawała zdecydowanie najpopularniejszym typem lokomotywy aż po II wojnie światowej. W USA Mathias Baldwin rozpoczął budowę stacjonarnych silników parowych do użytku komercyjnego i do 1830 roku otworzył własny warsztat produkującylocmotives parowych. Baldwin Lokomotywa Works stał się największym na świecie na początku 1900 roku i zbudował najpotężniejsze locos pary w historii, 2884 "Yellowstone" dla Duluth, Missabe i Iron Range Railroad. Pierwsza lokomotywa parowa została zbudowana przez Richarda Trevithicka; Po raz pierwszy wystartował 21 lutego 1804 roku, choć minęło kilka lat, zanim projekt lokomotywy parowej stał się ekonomicznie praktyczny. Pierwszym komercyjnym zastosowaniem lokomotywy parowej była Salamanca na wąskiej platformie Middleton Railway w Leeds w 1812 roku. Lokomotywa Fairy Queen, zbudowana w 1855 roku, biegnie między Delhi i Alwar w Indiach i jest najstarszą lokomotywą parową w regularnych (choć turystycznych) usługach na świecie, a najstarsza lokomotywa parowa działająca na linii głównej.

Rekord prędkości wszech czasów dla pociągów parowych jest w posiadaniu lokomotywy LNER klasy A4 4-6-2 Pacific LNER w Wielkiej Brytanii, numer 4468 Mallard, który ciągnąc sześć wagonów (plus samochód dynamometr) osiągnął 126 mph (203 km/h) na niewielkim zjeździe gradientu Stoke Bank w dniu 3 lipca 1938 roku. Aerodynamiczne lokomotywy pasażerskie w Niemczech osiągały prędkości bardzo zbliżone do tego, a ze względu na trudności z odpowiednim wyważeniem i smarowaniem sprzętu biegowego uważa się, że jest to bliskie możliwego limitu dla lokomotywy parowej połączonej bezpośrednio.

Przed połowy 20 wieku lokomotywy elektryczne i spalinowo-elektryczne zaczęły wymieniać lokomotywy parowe. Lokomotywy parowe są mniej wydajne niż ich bardziej nowoczesne odpowiedniki wysokoprężne i elektryczne i wymagają znacznie większej siły roboczej do obsługi i serwisowania. Dane British Rail pokazały, że koszt załogowania i tankowania lokomotywy parowej był około dwa i pół razy niższy niż w przypadku oleju napędowego, a dzienny przebieg osiągalny był znacznie niższy. Wraz ze wzrostem kosztów pracy, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej, technologie nieparowe stały się znacznie bardziej opłacalne. [potrzebne cytowanie] Pod koniec lat 60.,70., większość krajów zachodnich całkowicie zastąpiła lokomotywy parowe w przewozach pasażerskich. Lokomotywy towarowe zostały wymienione później. Inne konstrukcje, takie jak lokomotywy zasilane turbinami gazowymi, zostały eksperymentowane, ale nie były zbyt używane, głównie ze względu na wysokie koszty paliwa.

Pod koniec XX wieku prawie jedyna moc parowa nadal regularnie używana w Ameryce Północnej i krajach Europy Zachodniej była na kolei dziedzictwa w dużej mierze skierowanej do turystów i/lub hobbystów kolejowych, znanych jako "kolejarze" lub "entuzjaści kolei", chociaż niektóre linie wąskotorowe w Niemczech, które stanowią część systemu transportu publicznego, biegnące do całorocznych rozkładów jazdy zachowują parę dla wszystkich lub części ich mocy napędowej. Lokomotywy parowe pozostawały w komercyjnym użytkowaniu w niektórych częściach Meksyku do końca lat 70. Lokomotywy parowe były regularnie używane do 2004 r. w Chińskiej Republice Ludowej, gdzie węgiel jest znacznie bogatszym zasobem niż ropa naftowa na olej napędowy. Indie przesiadły się z pociągów parowych na pociągi elektryczne i wysokoprężne w latach 80., z wyjątkiem pociągów zabytkowych. W niektórych górzystych i wysokogórskich liniach kolejowych silniki parowe pozostają w użyciu, ponieważ są one w mniejszym stopniu dotknięte obniżonym ciśnieniem powietrza niż silniki diesla. [potrzebne cytowanie] Lokomotywy parowe pozostawały w rutynowym użytkowaniu pasażerów w Republice Południowej Afryki do końca lat 90., ale obecnie są zarezerwowane dla pociągów turystycznych. W Zimbabwe lokomotywy parowe są nadal używane na zadaniach manewrowych wokół Bulawayo i w niektórych regularnych przewozach towarowych.

Od 2006 r. DLM AG (Szwajcaria) kontynuuje produkcję nowych lokomotyw parowych.