Hindenburg 3DA 1.0

Licencji: Bezpłatna wersja próbna ‎Rozmiar pliku: N/A
‎Ocena użytkowników: 0.0/5 - ‎0 ‎Głosów

" Wirtualne okno do przeszłości " Lekko pokolorowana przez wyobraźnię, ale wciąż szczegółowa i prawdziwa rekonstrukcja 3D największej maszyny latającej, jaką kiedykolwiek zbudowano. LZ -129 Hindenburg był dużym niemieckim pasażerskim sterowcem. Został zaprojektowany i zbudowany przez Firmę Zeppelin w Friedrichshafen. Rzeczywista konstrukcja z dźwigarów duralumin rozpoczęła się w 1931 roku, a po zakończeniu LZ-129 miała 245 m długości, o średnicy 41 m i całkowitej mocy gazowej 7 062 000 ft3 (200 000m3) wodoru. Okręt został nazwany Hindenburg - na cześć Paula von Hindenburga, prezydenta Niemiec i do dziś pozostaje największym samolotem w historii. Dziewiczy lot okrętu odbył się 4 marca 1936 roku, a dowódcą był pionier sterowców dr Hugo Eckener. 6 maja 1936 roku LZ-129 rozpoczął służbę, która została pierwotnie zbudowana dla regularnych transatlantyckich przepraw między Niemcami a Stanami Zjednoczonymi. Pod koniec 1936 roku Hindenburg przekroczył Ocean Atlantycki 34 razy i ten udany sezon zdawał się wskazywać, że regularne transatlantyckie służby lotnicze dotarły. Ale pierwszy północnoamerykański lot z 1937 roku pod dowództwem kapitana Maxa Prussa przerodził się w katastrofę. Sterowiec był kilka godzin z opóźnieniem i jego lądowania w czwartek 6 maja 1937 w Lakehurst było skomplikowane przez burze z piorunami. Kilka minut po upuszczonych liniach lądowania pojawiły się pierwsze zewnętrzne płomienie. Ogień rozprzestrzenił się bardzo szybko i pochłonął statek w mniej niż minutę. Hindenburg opuścił Frankfurt z 97 duszami na pokładzie, 62 przeżyło katastrofę w Lakehurst, chociaż wielu doznało obrażeń. 13 z 36 pasażerów i 22 z 61 członków załogi, w tym najbardziej wysoki rangą oficer na pokładzie - kapitan Ernst Lehmann zginął w wyniku katastrofy, wraz z jednym członkiem cywilnej grupy desantowej. Dokładna przyczyna wypadku nie została jeszcze ustalona, mimo że pojawiła się różnorodność hipotez. Katastrofa w Hindenburgu została uchwycona na filmie, a miliony ludzi na całym świecie zobaczyły dramatyczną eksplozję, która pochłonęła statek i jego pasażerów. Spektakularny materiał filmowy, a także raport radiowy naocznego świadka zrujnowali wiarę opinii publicznej i przemysłu w sterowce i oznaczali koniec gigantycznych sterowców przewożących pasażerów przez dziesięciolecia. Wnętrze na Hindenburgu zostało podzielone na 3 obszary - pokłady pasażerskie (dla 50, ostatecznie 72 pasażerów) znajdujące się w kadłubie sterowca, obszary załogi i samochód kontrolny w gondoli statku. Nowoczesne wnętrze z lekkimi aluminiowymi meblami zostało zaprojektowane przez Fritza Augusta Breuhausa, a ściany zostały urządzone przez Otto Arpke. Strefy pasażerskie były ogrzewane. Ściany i drzwi kabin zostały wykonane z cienkiej warstwy lekkiej pianki pokrytej tkaniną, a każda kabina miała bieżącą wodę. W sezonie 1936 Lounge zawierał fortepian duralumin. Najbardziej zaskakujące, na pokładzie sterowca wodorowego, ale prawdopodobnie najbardziej popularnym pokojem publicznym na statku był Smoking Room. Był utrzymywany pod wyższym ciśnieniem i był oddzielony od reszty statku śluzą powietrzną. Obszary załogi w Hindenburgu znajdowały się głównie wzdłuż stępki wraz ze zbiornikami i magazynami ładunków. Kil oferował również dostęp do samochodów silnikowych i pomocniczej stacji sterującej. Hindenburg został nawigowany i oszukany z Control Car, znajdujący się w kierunku dziobu sterowca i podzielony na 3 sekcje sterowni z przodu, pokój nawigacyjny w centrum i pokój obserwacyjny z tyłu. Hindenburg miał normalną wysokość przelotową 650 ft (200m), ale czasami był latany tak niskie, jak 330 ft (100m), gdy jest to konieczne, aby pozostać pod chmurami. Pogoda była jednym z najważniejszych czynników w operacjach zeppelin, a funkcjonariusze spędzili dużo czasu na przygotowaniu i konsultacji z mapami pogody.

historia wersji

  • Wersja 1.0 opublikowany na 2014-12-15

Szczegóły programu